əyləşmək

f. Oturmaq. Buyurun, əyləşin. Hərə öz yerində əyləşdi. – Usta Zeynal balkonda əyləşib çıxartdı çubuğunu və başladı çəkməyə. C. M.. Masa ətrafında dörd nəfər əyləşmişdi. H. N.. Qabaq cərgədə əyləşmiş Qərənfil bacı ah çəkdi. İ. Ə..